'Bente voelt zich geaccepteerd op het trainingshuis in Hengelo' - Afslag Ambiq
Na het interview met Devin vertelt ook de 19-jarige Bente mij haar verhaal bij Ambiq. “Ik ben op meerdere groepen bij Ambiq geweest en ben in totaal nu 4 jaar bij Ambiq. Ik ben ooit begonnen bij de crisisgroep, omdat mijn thuissituatie niet zo fijn was. Daarna ben ik aangemeld bij deze groep: het trainingshuis, om zelfstandig te worden, maar ook om erachter te komen van hoe ik later wil wonen. Wat kan ik nog leren en waar kan ik in groeien? Eigenlijk vooral gericht op de toekomst.”
Bente begint te lachen en vertelt dat ze het fijn heeft op deze groep. “Ik vind het contact onderling met de andere jongeren heel leuk! Maar ook het contact met de begeleiding. Zo kijken we weleens samen een film of spelen we een spelletje.” Maar dat niet alleen, ze is ook bezig met haar persoonlijke proces. Wanneer we hier over praten, en ik vraag naar hoe haar dag er onder andere uitziet zegt ze: “Mijn dag is niet zo heel boeiend. Ik doe niet zo veel.” Maar al snel verandert haar houding en zegt ze dat ze twee keer in de week naar de Tukkerij gaat, één dag in de week naar school en straks drie dagen stage gaat lopen. Ze geeft eerlijk aan dat ze op dit moment even een mindere periode heeft, waarin ze weinig te doen heeft. “Ik kan ook echt wel genieten met m'n dikke trui aan en een kop thee in m'n hand, en dan lekker op de bank te zitten. Ik ben ook blij dat dat hier kan bij Ambiq, want dat voelt wat meer als een ‘thuis’.”
De gouden tip van Bente
Ik vraag vervolgens of ze nog een tip heeft voor een jongere, die net nieuw bij hen op het trainingshuis komt. Ze begint om deze vraag te lachen en maakt de opmerking: “Ja, en amen zeggen tegen de groepsleiding.” We schieten beide in de lach en ik vraag wat ze zelf hierin heeft ervaren. Zo vertelt ze: “Ik ben zelf wel iemand die de strijd aangaat met groepsleiding, maar je krijgt er alleen maar gedoe mee als je zo'n houding toont. Dat is niet fijn en leuk voor jezelf maar ook niet voor anderen. Als ik dan toch een tip zou willen geven aan een nieuweling: wees gewoon jezelf! Je wordt hier namelijk geaccepteerd om wie je bent hier op de groep, dus je hoeft je niet anders voor te doen. Gewoon lekker jezelf blijven!”
Toekomstperspectief
Bente zit nu in het laatste jaar van haar opleiding en zou ook graag de zorg in willen. “Werken met dementerende ouderen, dat lijkt me leuk! Ik heb vorig jaar stagegelopen met dementerende ouderen en dat vond ik erg leuk. Dus die kant zou ik wel graag op willen.” Als we het hebben over de toekomst en hoe ze die voor haar ziet, zegt ze: “Ik hoop over een paar jaar huisje, boompje, beestje te hebben. Een goede baan, een leuke relatie.... Ja, gewoon goed voor elkaar! Ik hoop dat ik dan helemaal zelfstandig kan wonen, zonder hulp van een ander. Ik verwacht dat ik binnen een half jaar naar begeleidend wonen kan, omdat ik stappen maak hier op de groep zoals de financiën doen, dingen kan oplossen, maar ook heb ik meer zelfkennis gedaan.”
Ondanks dat Bente er naar uit kijkt om op haarzelf te gaan wonen, gaat ze het trainingshuis ook wel weer missen. “De gezelligheid, de spelletjes die we speelden, maar ook het praten over problemen met de groepsleiding ga ik missen.” Ondanks dat Bente het soms lastig vindt om over haarzelf te praten en complimenten te ontvangen, is ze trots op wat ze hier heeft bereikt. En dat mag ook, wat een topper!